Δεν μας ενδιαφέρει εδώ η θεωρία, μας ενδιαφέρει η πράξη. Θέλουμε να κάνουμε τις δουλειές μας γρηγορότερα και καλύτερα. Τα καλύτερα πράγματα στη ζωή είναι δωρεάν. Η γνώση είναι εργαλείο. Κάθε εργαλείο είναι για μια δουλειά (ή περισσότερες). Εργαλείο είναι το μέσο με το οποίο παράγουμε ένα αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα της εργασίας μπορεί να πουληθεί, γιατί αποτελεί προϊόν της προσωπικής προσπάθειας. Αν όμως στη συμβατική αγορά τα εργαλεία πουλιούνται, στην πληροφορική το εργαλείο (λογισμικό) δεν θα έπρεπε να πουλιέται. Γιατί; Γιατί στοχεύει σε κάτι που δεν πρέπει να πουλιέται: στη γνώση. Ο καθένας μπορεί να χρησιμοποιήσει τη γνώση και το αποτέλεσμα της προσπάθειάς του ας το πουλήσει. Με αυτή την ιδέα όμως κάποιοι δεν συμφωνούν. Η πρόσφατη ιστορία των Windows το αποδεικνύει.
Οι χρήστες ΗΥ υπάγονται σε τρεις κατηγορίες:
α. Αρχάριοι: οι άνθρωποι που φοβούνται ότι αν πατήσουν ένα κουμπί θα ξετινάξουν τον υπολογιστή τους.
β. Μέσου επιπέδου: οι άνθρωποι που δεν ξέρουν πώς να διορθώσουν τον υπολογιστή τους αφού πάτησαν ένα κουμπί και τον ξετίναξαν.
γ. Προχωρημένοι: οι άνθρωποι που ξετινάζουν τους υπολογιστές άλλων ανθρώπων.
Με τέτοια χαζογελούσαν οι πρωτεργάτες των Windows. Ρίξε μια ματιά στην παρακάτω φωτογραφία (γνωστή στο διαδίκτυο):
Το πρόσωπο κάτω αριστερά το αναγνωρίζεις; Αυτός ο πιτσιρίκος που τού άρεζε να ξετινάζει τα κομπιούτερς των φίλων του έμελλε να γίνει ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο. Η λεζάντα λέει: "εσύ θα επένδυες σε αυτούς;" Τέτοιοι άνθρωποι, δουλεύοντας πρωτοποριακά για την εποχή τους, έθεσαν τις βάσεις της πληροφορικής που απολαμβάνουμε κάθε μέρα στα γραφεία και τα σπίτια μας, για ένα ακόμα λειτουργικό σύστημα που όχι χωρίς λόγο εξελίχθηκε στο πιο διαδομένο. Το Νοέμβριο του 1985 η εταιρεία Microsoft εμφάνισε ένα "λειτουργικό περιβάλλον" με την προσωνυμία "Windows", που επικράτησε στον παγκόσμιο χώρο των "προσωπικών υπολογιστών" πάνω από τα OS/2 και Mac OS που είχαν προηγηθεί. "Επίσημα" το 2004 ανακοινώθηκε ότι τα Windows κατείχαν το 90% της αγοράς στα λειτουργικά. Τα πιο ενδιαφέροντα λειτουργικά της οικογένειας των Windows για εμάς τους τελικούς απλούς χρήστες είναι τα Windows2000 και τα WindowsXP. Γιατί προσφέρουν το μέγιστο βαθμό ελευθερίας:
α. Ο χρήστης μπορεί να ανακαλύψει καταπληκτικές κρυφές δυνάμεις, στις οποίες ο καθένας έχει πρόσβαση, και να εκμεταλλευτεί λειτουργίες που αξιοποιούν τα πανίσχυρα μυστικά τους και εκτινάσσουν τις δυνατότητες χρήσης πέρα από την κοινή φαντασία.
β. Στο Διαδίκτυο υπάρχει ένα τεράστιο και ελεύθερο απόθεμα γνώσης και λογισμικού, που βοηθά να επεκτείνει κανείς τις δυνατότητες των Windows πέρα από αυτό που οι κατασκευαστές δημιούργησαν.
Τα Windows δηλ. δεν είναι κάτι δεδομένο: το πώς ο καθένας θα τα χρησιμοποιήσει θα είναι άμεσο αποτέλεσμα του πόσο καλά ξέρει να τα χρησιμοποιεί.
Οι πρωτεργάτες δημιούργησαν κάτι εξαιρετικό αφήνοντας ανοιχτές πόρτες και αυτός ο βαθμός ελευθερίας ήταν που έδωσε στα Windows τη μεγάλη τους δύναμη, γιατί οι χρήστες μπορούσαν να τα προσαρμόζουν. Αναπτύχθηκαν online κοινότητες προγραμματιστών, που δημιούργησαν εξαιρετικό λογισμικό ελεύθερο και διαθέσιμο στον οποιονδήποτε είχε και έχει τη διάθεση να συνεισφέρει. Όμως οι καιροί άλλαξαν! Η ελευθερία έφερε ένα "μπουμ πατεντών" (για τις πατέντες διάβασε εδώ). Η Micro$oft από μια παρέα κατέληξε μια τεράστια εταιρεία στα χέρια μιας παρέας. Και η παρέα άλλαξε ρότα: αντί να δώσει στον χρήστη ελευθερία προσπαθεί να του την αφαιρέσει. Οι μεγάλες εταιρείες δημιουργούν λογισμικό που εκπαιδεύει τους χρήστες όπως αυτοί θέλουν, φορτώνουν τα προγράμματά τους πολύ στην προσπάθεια να τα πουλήσουν ακριβότερα, το λογισμικό γίνεται βαρύ απαιτεί ισχυρότερους υπολογιστές τα ισχυρότερα μηχανήματα κοστίζουν περισσότερο κλπ. Πρόκειται για ένα φαύλο κύκλο τεχνητής τεχνολογικής παλαίωσης, μια παγίδα για τον τελικό χρήστη. Η δημιουργία περίπλοκων εφαρμογών πάει πακέτο με την δυσχρηστία, γιατί όσο περίπλοκη γίνεται η εργασία στον ΗΥ τόσο περισσότερο ελέγχεται και εμποδίζεται η παραγωγική ανθρώπινη εργασία. Μετά τα XP άρχισε η πτώση, η πτώση της ελευθερίας. Το τι τρέχει στον ΗΥ σου θέλουν κάποιοι να το ελέγχουν αλλά να μην το ελέγχεις εσύ. Σε όλη αυτή την κατάσταση μία άμυνα έχουμε: να μάθουμε να χρησιμοποιούμε ελεύθερο λογισμικό κάνοντας τις δουλειές μας και καλύτερα και φτηνότερα. Επιτυχία είναι να έχεις καλά αποτελέσματα με απλά μέσα.
Σε έναν αγώνα Φόρμουλα 1 μια ομάδα θεατών περιεργάζονται τα υπεραυτοκίνητα και φιλονικούν μεταξύ τους για το πιο είναι "καλύτερο". Δεν ξέρουν να οδηγούν ένα αυτοκίνητο Φ1. Όλα τα αυτοκίνητα Φ1 απέχουν περισσότερο από ένα συμβατικό αυτοκίνητο παρά μεταξύ τους, και τις διαφορές οι έμπειροι οδηγοί μπορούν να τις αντιληφθούν. Ο μέσος οδηγός που κυκλοφορεί κάθε μέρα στους δρόμους δεν έχει ιδέα τι είναι ένα αυτοκίνητο Φ1. Αν ένας πιλότος Φ1 έβαζε στο αυτοκίνητό του έναν μέσο οδηγό και τον έβαζε στην πίστα, αυτός κάτι θα πάθαινε... Συχνά διαβάζω υπέρμαχους διάφορων λειτουργικών να φιλονικούν. Κλασικός ο καυγάς μεταξύ χρηστών Mac και χρηστών Windows. Σαν τους θεατές που φιλονικούν για αυτοκίνητα που δεν ξέρουν να οδηγούν. Οι κατασκευαστές των λειτουργικών είναι πιλότοι Φ1. Ξέρουν τι κάνουν. Εσύ τι οδήγηση ξέρεις; Είσαι ο οδηγός που μπορεί να ελέγξει ένα γήινο πύραυλο που λέγεται Φ1; Έχεις οδηγήσει πύραυλο;
Στα δάχτυλά σου έχεις έναν "πύραυλο". Μάθε τα εργαλεία της τεχνικής του και κάνε τον "πύραυλό" σου να πετάξει. Ένας ΗΥ είναι ένα σύστημα με δυνατότητες που ο μέσος χρήστης δεν υποψιάζεται. Αν ένας χρήστης μάθει να χρησιμοποιεί τα Windows και να αξιοποιεί τις δυνατότητές τους, για να θελήσει κάποτε να χρησιμοποιήσει άλλη "μάρκα πύραυλου" θα πρέπει να έχει πολύ ειδικό λόγο. Εάν ξέρεις τι θέλεις όταν κάθεται μπροστά στον υπολογιστή σου, έχεις καταλάβει τι θέλω να πω. Δέσε καλά τη ζώνη ασφαλείας, και ετοιμάσου για πτήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου